Dla kogo

Program Żywa Nadzieja znajduje zastosowanie w leczeniu kobiet i mężczyzn, którzy doświadczyli przemocy, zaniedbania lub straty dziecka (tj. poronienie, martwe urodzenie dziecka, śmierć dziecka przy lub po porodzie, ciąża jajowodowa, aborcja), także trudnych doświadczeń wynikających z poddania się procedurze zapłodnienia in vitro oraz technik wspomaganej prokreacji.

Jakie trudności wskazują, że program Żywa Nadzieja będzie przydatny:

Przeżywanie skutków dawnej przemocy fizycznej, psychicznej (w tym moralnej i duchowej), seksualnej oraz skutków zaniedbania fizycznego (bieda, niedostatek żywności, opieki medycznej, schronienia), emocjonalnego (niezaspokojone potrzeby afirmacji, bezwarunkowej akceptacji, skupionej uwagi, obecności), intelektualnego (brak odpowiednich pomocy szkolnych, warunków rozwoju intelektualnego) daje całe spektrum objawów, które często rozpatrywane są jako oddzielne objawy, np. zaburzenia lękowe, zaburzenia nastroju (depresja), zaburzenia przystosowania, zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia), zespoły postraumatyczne (w tym unikanie sytuacji przypominających wydarzenie traumatyczne, uporczywe myśli związane z bolesnym wydarzeniem, przeżywanie traumatycznego wydarzenia podczas koszmarów sennych oraz na jawie), zaburzenia bólowe, psychosomatyczne, niektóre dysfunkcje seksualne, zaburzenia osobowości, zaburzenia kontroli impulsu. Z przemocą, zaniedbaniem i stratą dziecka związane są następujące cechy: – rozpacz, żałoba, poczucie winy, – nieufność, apatia, zależność, bierność, agresja, – niepokojące sny, – wrogość, tendencje samobójcze, – niektóre przypadki zaburzonej tożsamości płciowej, – trudności w relacjach, rozpad bliskiego związku, odrzucenie partnera seksualnego, – nieufność wobec autorytetów, rodziny – lęk i niechęć wobec dzieci, – bóle psychosomatyczne, – choroby somatyczne, – problemy zawodowe, – problemy rodzinne, małżeńskie (rozpad związku, kryzysy małżeńskie i rodzinne, trudności wychowawcze), – problemy religijne, duchowe, Objawy psychotyczne, W przypadku stwierdzenia u niektórych pacjentów z niespecyficznymi objawami zdiagnozowanymi, jako psychotyczne wydarzeń związanych z przemocą, zaniedbaniem lub stratami dziecka (szczególnie aborcją), można rozważyć pobyt w grupie psychoterapeutycznej. Wówczas decyzję podejmuje zarówno psychiatra prowadzący, jak i terapeuta prowadzący program Żywa Nadzieja. Warto zaznaczyć, że część objawów psychotycznych ustępowała po zastosowaniu określonych metod w procesie terapii Żywa Nadzieja nie ze względu na skuteczność programu w leczeniu psychoz, ale z powodu wystąpienia u niektórych osób objawów charakterystycznych dla psychoz, które spowodowane były stratami dziecka. Uzależnienia: W przypadku nadużywania substancji uzależniających, w pierwszej kolejności, zanim podjęta zostanie terapia Żywa Nadzieja zalecana jest terapia odwykowa oraz przynajmniej dwuletni okres trzeźwienia w grupie terapeutycznej lub samopomocowej. Kwalifikacja do grupy odbywa się podczas indywidualnych konsultacji z terapeutą.